Biz seçmedik. Bedenimizi biz seçmedik. Doğduğumuz yeri biz seçmedik.
Toplumumuzu biz seçmedik. Duygularımızı, kime karşı ne hissedeceğimizi biz seçmedik.
Ama guru duyduk. Gizledik. Ayıplarımızı, yaralarımızı, güçsüz gösterecek yanlarımızı
gizledik. İnsan güçsüzlüklerini, eksiklerini gösterdiğinde insan olabiliyordu. Ancak o zaman
gelişebiliyordu. Acıyınca büyüyor, kırılınca yeşilleniyordu. Aşk tekâmül ettiriyordu. Şehirliler
âşık olamıyordu. Ne kadar kök salarsa, düzenine ne kadar alışıyorsa o kadar korkak oluyordu.
Bir yer, iki toplum, iki beden, bir aşk. Farklar, benzerlikler. Benzeşmeler. Eşitlenmeler.
Eğitmen: Kıvanç Erdoğan, Drama Eğitmeni, Araştırma Görevlisi